Η λοίμωξη [μυκοβακτηριδιου] προκαλεί κοκκιώματα που αποτελούνται κυρίως από  μακροφάγα  Μ1και  Μ2 που επιτρέπουν  την ανιχνευση των  βακτηριδιων. Η ιστολογική  ανάλυση [από ερευνητές του KYOTO  UNIVERSITY] των κοκκιωμάτων που προκλήθηκαν από Mycobacterium bovis [bacillus Calmette-Guerin ]σε ινδικά χοιρίδια αποκάλυψε ότι τα ουδετερόφιλα  [με εκφραση S100A9 ]συνόρευαν με M2 εντός των πολυστιβάδων κοκκιωμάτων. Τα ουδετερόφιλα ποντικού με έλλειψη S100A9 ακύρωσαν την πόλωση του Μ2, η οποία εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από τη σηματοδότηση COX-2 στα ουδετερόφιλα.

Η αλληλεπίδραση των ανοσοκυττάρων καθορίζει την έκταση της φλεγμονής, συμπεριλαμβανομένου το χρόνο έντασης και τη διάρκειάς.

Τα κοκκιώματα είναι σφαιρικές δομές που περιλαμβάνουν πυκνά συσσωρευμένα μακροφάγα και αντιπροσωπεύουν χαρακτηριστικό γνώρισμα αρκετών χρόνιων φλεγμονωδών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της φυματίωσης, της σαρκοείδωσης και της νόσου  Crohn,.

Οι ιστολογικές αναλύσεις έχουν αποκαλύψει ότι εκτός από άλλους τύπους κυττάρων του ανοσοποιητικού, συμπεριλαμβανομένων των Τ- και Β-λεμφοκυττάρων και των ουδετερόφιλων, ένα σημαντικό κυτταρικό κλάσμα επίμονα ενεργοποιημένων μακροφάγων,[επιθηλιοειδή κύτταρα]συσσωρεύεται στα κοκκιώματα.

Οι ενδοκυτταρικές αλληλεπιδράσεις εντός των κοκκιωμάτων οδηγούν αποτελεσματικές φλεγμονώδεις αποκρίσεις έναντι παθογόνων ή μολυσματικών παραγόντων. Ωστόσο, μια τέτοια φλεγμονή επιμένει για παρατεταμένες χρονικές περιόδους.

Tα μακροφάγα υποδιαιρούνται σε Μ1[φλεγμονώδη] και Μ2[αντιφλεγμονώδη] ανάλογα με την ικανότητά τους να διαφοροποιούνται μετά από διέγερση με κυτοκίνες και μικροβιακά μόρια, με το ένζυμο αργινάσης-1 που υδρολύει την L-αργινίνη (Arg1) να εκφράζεται ειδικά σε Μ2.

Στην περίπτωση λοίμωξης από Mycobacterium tuberculosis , τα αντιφλεγμονώδη μακροφάγα Μ2 προώθησαν τη βακτηριακή επιβίωση καταστέλλοντας την παραγωγή ΝΟ μέσω της εξάντλησης του ανταγωνιστικού υποστρώματος.που εξαρτάται από την Arg.1

Η συσσώρευση  S100A9 (A9) στον νεκρωτικό πυρήνα των κοκκιωμάτων, ελέγχει   τον αρχικό σχηματισμό των κοκκιωμάτων. Η Α9 εκφράζεται σε χαμηλά επίπεδα σε μονοκύτταρα και μακροφάγα, ενώ υπάρχει σε υψηλά επίπεδα στα ουδετερόφιλα, όπου βρίσκεται μόνο ως ετεροδιμερές συμπλεγμένο με S100A8 (Α8). Η Α9 που εκφράζεται σε ουδετερόφιλα,είναι κρίσιμο για την πόλωση Μ2 των μακροφάγων

Τα κοκκιώματα περιέχουν πολυστρωματικά επιθηλοειδή κύτταρα τύπου Μ1, τα οποία χρησιμεύουν ως κυτταρικοί και ανοσολογικοί φραγμοί για εσωτερικό περιορισμό των βακτηρίων.

Η Α9 σχηματίζει ένα ενεργό  ετεροδιμερές με το Α8 (καλπροτεκτίνη) και απελευθερώνεται από φλεγμονώδη και κατεστραμμένα κύτταρα.Η εξωκυτταρική καλπροτεκτίνη λειτουργεί ως alarmin που ενεργοποιεί το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα.

Η Α9 προάγει τη συνθετάση PGΕ ,που καταλύει τη σύνθεση της PGE2 στα ουδετερόφιλα.Η Α9 είναι απαραίτητη για την  αυξημένη παραγωγή PGE2.

Σχετικά με τον άξονα COX-2-PGE2 στην πόλωση Μ2 των μακροφάγων.,βρέθηκε ότι τα ουδετερόφιλα COX-2 είναι κρίσιμα για τα M2, αλλά όχι για τα μακροφάγα Μ1, τα εξ ολοκλήρου εξαρτημένα από την πρωτεΐνη Α9.

Η οδός A9/Cox-2 προάγει την παραγωγή PGE2 σε ουδετερόφιλα

ΠΗΓΗ: Immunology Inflammation APRIL 2023