Καρδιαγγειακό Σύστημα και Μαγνήσιο

Καρδιαγγειακό  Σύστημα και Μαγνήσιο

Το Mg ²⁺ παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των φυσιολογικών φυσιολογικών λειτουργιών του καρδιακού ιστού μέσω αγγειοδιαστολής μειώνοντας την αγγειακή αντίσταση, βελτιώνοντας την κυκλοφορία του αίματος, διατηρώντας την ηλεκτρική ιδιότητα του μυοκαρδίου και με την αντιφλεγμονώδη δράση του Mg ²⁺ εμφανίζει επίσης αποτελέσματα παρόμοια με την κλοπιδογρέλη αναστέλλοντας τη συσσώρευση και την προσκόλληση των αιμοπεταλίων. Αναφέρεται ότι η ανεπάρκεια Mg ²⁺ μπορεί να προκαλέσει οξειδωτικό στρες, το οποίο με τη σειρά του ενεργοποιεί τη φλεγμονώδη διαδικασία που προκαλείται μέσω πυρηνικού παράγοντα κάπα-ελαφριάς αλυσίδας-ενισχυτή ενεργοποιημένων Β κυττάρων (NF-κB). Αυτά τα φλεγμονώδη συμβάντα πυροδοτούν τη μεταγραφή διαφόρων κυτοκινών και προφλεγμονωδών μεσολαβητών με αυξημένη έκφραση της μεταλλοπρωτεϊνάσης μήτρας 2 και 9. Αυτή η κατάσταση οδηγεί τελικά σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις όπως η αθηροσκλήρωση, ο σχηματισμός θρόμβων και η αγγειακή ασβέστωσηΤο Mg ²⁺ μπορεί επίσης να επηρεάσει την ιοντική συγκέντρωση ασβεστίου και καλίου, η οποία έχει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της φυσιολογικής καρδιακής φυσιολογίας Το Mg ²⁺ ανταγωνίζεται τις πρωτεΐνες και τους μεταφορείς που δεσμεύουν το ασβέστιο, έχει ως αποτέλεσμα μια αλλαγή στη συγκέντρωση του ενδοκυτταρικού μη δεσμευμένου ασβεστίου. Το εξωκυτταρικό Mg ²⁺ δρα ως ανταγωνιστής ασβεστίου, αναστέλλει την αγωγιμότητα του διαύλου ασβεστίου, αυξάνει το δυναμικό κατωφλίου διέγερσης και συμβάλλει στη σταθεροποίηση της μεμβράνης Το Mg ²⁺ ρυθμίζει το K ⁺ , το οποίο παίζει βασικό ρόλο στην αγωγιμότητα του μυοκαρδίου. Αρκετές κλινικές μελέτες αποκάλυψαν τη σχέση μεταξύ της χαμηλής πρόσληψης διατροφικού μαγνησίου με τις καρδιακές παθήσεις και αναφέρεται ότι η διατήρηση του φυσιολογικού φυσιολογικού επιπέδου του Mg ²⁺ έχει ευεργετική επίδραση σε διάφορες καρδιαγγειακές παθήσεις. Σε καρδιοπαθείς ασθενείς, η λήψη συμπληρωμάτων μαγνησίου μειώνει το πάχος του έσω χιτώνα της καρωτίδας (IMT), έναν δείκτη αθηροσκλήρωσης που σχετίζεται με διάφορες καρδιαγγειακές νόσους

Στεφανιαία νοσος[ΣΝ] και αθηροσκλήρωση

Η αθηροσκλήρωση είναι ένας από τους κοινούς παράγοντες κινδύνου για την ενεργοποίηση διαφόρων καρδιαγγειακών παθήσεων. Όπως η ενδοθηλιακή δυσλειτουργία και η υπερλιπιδαιμία, η υπομαγνησιαιμία θεωρείται επίσης ως ένας από τους παράγοντες κινδύνου για αθηροσκλήρωση. Το Mg ²⁺ δρα ως συμπαράγοντας για πολλά ένζυμα όπως η πυροφωσφατάση, η λιποπρωτεϊνική λιπάση κ.λπ., τα οποία εμπλέκονται στο μεταβολισμό των λιπιδίων. Η ανεπάρκεια Mg ²⁺ μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία αυτών των ενζύμων, με αποτέλεσμα αλλοιωμένο μεταβολισμό των λιπιδίων και αθηροσκλήρωση Έτσι, το Mg ²⁺ είναι αποτελεσματικό στη βελτίωση του προφίλ λιπιδίων και της ενδοθηλιακής δυσλειτουργίας. Επίσης, το Mg ²⁺ μειώνει την παραγωγή ROS, μειώνει την οξειδωτική βλάβη και αποτρέπει το σχηματισμό θρόμβων αίματος αναστέλλοντας τη συσσώρευση αιμοπεταλίων. Αυτοί οι παράγοντες παρέχουν πλεονεκτήματα στη θεραπεία της ΣΝ. Σύμφωνα με μια μελέτη που διεξήχθη σε ασθενείς με ΣΝ, αναφέρεται ότι η χορήγηση μαγνησίου για 6 μήνες προσέφερε βελτίωση στη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου, στο κλάσμα εξώθησης της αριστερής κοιλίας, διόρθωσε τις ενδοθηλιακές δυσλειτουργίες και μειώνει τη θρόμβωση που προκαλείται από αιμοπετάλια σε ασθενείς με ΣΝ .

Εμφραγμα μυοκαρδίου

Το έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΕΜ) προκύπτει από τη μειωμένη ροή αίματος στον καρδιακό ιστό λόγω του σχηματισμού πλακών με διακεκομμένη παροχή οξυγόνου στο μυοκάρδιο. Η θεραπεία που χρησιμοποιείται συνήθως περιλαμβάνει νιτρογλυκερίνη και ασπιρίνη .Το Mg ²⁺ παρέχει ευεργετικά αποτελέσματα μέσω των αγγειοδιασταλτικών του επιδράσεων και με την πρόληψη του σχηματισμού θρόμβων αίματος. Η αντι-ισχαιμική δράση του Mg ²⁺ προκαλείται μέσω διαφόρων μηχανισμών, όπως η ανταγωνιστική του ιδιότητα ασβεστίου, με διατήρηση της ενεργειακά εξαρτώμενης κυτταρικής διαδικασίας μέσω της διατήρησης του ATP, μειώνοντας τον καρδιακό ρυθμό και τη συσταλτικότητα, μειώνοντας τη ζήτηση οξυγόνου που προκαλείται από τις κατεχολαμίνες , και συστημικό μεταφορτίο. Η δεύτερη δοκιμή παρέμβασης Leicester Intravenous Magnesium (LIMIT 2) ανέφερε ότι το Mg ²⁺ μειώνει αποτελεσματικά τη θνησιμότητα και την ανεπάρκεια της αριστερής κοιλίας που σχετίζεται με οξεία μανία. Αναφέρθηκε ότι η χορήγηση μαγνησίου μετά από αμέσως μετά το έμφραγμα μειώνει τη συχνότητα εμφάνισης αρρυθμίας, δυσλειτουργίας αντλίας και θνησιμότητας που σχετίζεται με οξεία κατάσταση MI. Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορα ζωικά μοντέλα αποκάλυψαν ότι η ανεπάρκεια Mg ²⁺ σχετίζεται με μειωμένα επίπεδα ενδογενών αντιοξειδωτικών, αυξημένα επίπεδα ROS και αυξημένη ευαισθησία του καρδιαγγειακού συστήματος στο οξειδωτικό στρες (Dinicolantonio et al. 2018 ; Kharb and Singh 2000 ). Το ROS μπορεί να επιτεθεί στα λιπίδια της καρδιακής κυτταρικής μεμβράνης και οι κυτταροπλασματικές πρωτεΐνες προκαλούν πυρηνική και μιτοχονδριακή βλάβη. Επιπλέον, το ROS μπορεί να καταστρέψει τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα της κυτταρικής μεμβράνης (PUFA), να σχηματίσει υπεροξείδια λιπιδίων, ρίζες λιπαρών οξέων και, τέλος, ρίζες υπεροξυ λιπαρών οξέων. Έτσι, οι αντιδράσεις έναρξης και διάδοσης ελεύθερων ριζών συνέχισαν να σχηματίζουν σταθερά προϊόντα όπως η μηλονοδιαλδεΰδη (MDA), που αναφέρεται ότι αναστέλλει τις συσταλτικές λειτουργίες της καρδιάς και ως εκ τούτου επηρεάζει την παροχή οξυγόνου του μυοκαρδίου. Τα PUFA των υποκυτταρικών οργανιδίων και το σαρκόλημμα των καρδιακών μυοκυττάρων είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε οξειδωτική βλάβη που προκαλείται από ROS. Μια μελέτη που διεξήχθη σε 22 ασθενείς έδειξε ότι η ανεπάρκεια Mg ²⁺ μπορεί να επιδεινώσει την οξειδωτική βλάβη στο μετα-ισχαιμικό μυοκάρδιο και τα αντιοξειδωτικά βρέθηκε ότι έχουν ευεργετικά αποτελέσματα σε αυτή την κατάσταση. Μια έκθεση μελέτης αποκάλυψε ότι το Mg ²⁺ μειώνει το μέγεθος του εμφράγματος και το ποσοστό θνησιμότητας σε ασθενείς με MI. Μια μελέτη μετα-ανάλυσης δείχνει ότι το Mg ²⁺ έχει ευεργετική επίδραση στη μείωση των αρρυθμιών σε ασθενείς με MI. Έτσι η συμπλήρωση μαγνησίου θεωρείται ως επικουρικό στη θεραπεία του MI. Ορισμένες δοκιμές αποτυγχάνουν να αποδείξουν τις μελέτες αποτελεσματικότητάς του για την εισαγωγή Mg ²⁺ για MI. Οι μελέτες συνεχίζονται ακόμη, λόγω του χαμηλού κόστους.

Αρρυθμία

Η καρδιακή αρρυθμία είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έναν ακανόνιστο καρδιακό ρυθμό που μπορεί να είναι είτε πολύ αργός (< 60 παλμούς/λεπτό) είτε πολύ γρήγορος (> 100 παλμοί/λεπτό) και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία .Ο φυσιολογικός καρδιακός ρυθμός διατηρείται από διάφορα ιόντα όπως το νάτριο, το κάλιο και το ασβέστιο . Η ανεπάρκεια Mg ²⁺ είναι ένας από τους παράγοντες κινδύνου για κοιλιακή και υπερκοιλιακή αρρυθμία .Οι αλλαγές στο ΗΚΓ που παρατηρούνται σε καταστάσεις υπομαγνησιαιμίας περιλαμβάνουν παρατεταμένο διάστημα QT, συμπιεσμένο τμήμα ST και χαμηλό εύρος κυμάτων Τ. Η υπομαγνησιαιμία προκύπτει από το στρες ή ο αλκοολισμός είναι επίσης υπεύθυνος για την πρόκληση αρρυθμιών. Η ανεπάρκεια Mg ²⁺ συμβάλλει στην καρδιακή αρρυθμία διαταράσσοντας τη δραστηριότητα της Na ⁺ /K ⁺ ATPase προκαλεί ανισορροπία μεταξύ ενδοκυτταρικών και εξωκυτταρικών επιπέδων καλίου, βλάπτει τη μεμβράνη ηρεμίας και το δυναμικό επαναπόλωσης της φυσιολογικής καρδιακής ηλεκτροφυσιολογίας. Το Mg ²⁺ αποτρέπει αποτελεσματικά την κολπική μαρμαρυγή που εμφανίζεται μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση και η ενδοφλέβια χορήγηση μαγνησίου προτιμάται ως προφύλαξη σε αυτήν την κατάσταση από την Ευρωπαϊκή Ένωση Καρδιοθωρακικής Χειρουργικής και την Καναδική Καρδιαγγειακή Εταιρεία. Επιπλέον, σε αυτό το Mg ²⁺ αναφέρεται επίσης ότι είναι αποτελεσματικό στη θεραπεία του Torsade’s des point, της ταχυαρρυθμίας που προκαλείται από διγοξίνη, της κοιλιακής αρρυθμίας που προκαλείται από νευροληπτικά ή τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά και του συνδρόμου Wolff-Parkinson-White .Σταθεροποιεί τις καρδιακές μεμβράνες και θεωρείται πρώτης γραμμής στη θεραπεία του Torsades de pointes. Το ενδοφλέβιο μαγνήσιο ρυθμίζει την ηλεκτροφυσιολογία της καρδιάς μέσω της ομαλοποίησης της κολποκοιλιακής κομβικής αγωγιμότητας, μειώνοντας την αυτοματοποίηση, επιμηκύνοντας τον χρόνο ανθεκτικότητας του φλεβοκομβικού κόμβου, εμποδίζοντας την ανάδρομη και ανάδρομη αγωγιμότητα σε μια βοηθητική οδό και την κοιλιακή αγωγιμότητα .

Υπέρταση και Μαγνήσιο

Η υπέρταση είναι μια κύρια αιτία νοσηρότητας και καρδιαγγειακής θνησιμότητας .Η χαμηλή πρόσληψη διατροφικού μαγνησίου και λιγότερες ποσότητες στο πόσιμο νερό μπορεί να προκαλέσει ανεπάρκεια Mg ²⁺ , η οποία θεωρείται παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη καρδιαγγειακής νόσου όπως υπέρταση, αγγειόσπασμος, αθηροσκλήρωση κ.λπ. Επίσης, η υπέρταση συνδέεται συχνά με χαμηλό επίπεδο ορού Mg ²⁺. Η ανεπάρκεια Mg ²⁺ έχει ως αποτέλεσμα αυξημένα επίπεδα βαζοπρεσίνης, αλδοστερόνης και κατεχολαμινών, συμβάλλοντας σε αυξημένη ΑΠ. Εκτός από αυτό, η υπομαγνησιαιμία έχει ως αποτέλεσμα την αναποτελεσματική λειτουργία των αντλιών ιόντων Na ⁺ /K ^{+ ATP που οδηγούνται από Mg 2+}  προκαλώντας απορρύθμιση της αναλογίας νατρίου-καλίου, η οποία είναι αυξημένη σε υπερτασικές καταστάσεις. Εκτός από αυτά, ο σχηματισμός αρτηριακής πλάκας, η φλεγμονή, η ασβεστοποίηση των μαλακών ιστών και η σκλήρυνση των αρτηριών εμφανίστηκαν επίσης στην υπομαγνησιαιμία. Η φλεγμονή που σχετίζεται με την ανεπάρκεια Mg ²⁺ πυροδοτεί υπέρταση με τη μεσολάβηση ROS. Τόσο το εξωκυτταρικό όσο και το ενδοκυτταρικό Mg ²⁺ παίζουν βασικό ρόλο στη διατήρηση της ΑΠ μέσω της αγγειοδιασταλτικής του ιδιότητας . Το ενδοκυτταρικό Mg ²⁺ βοηθά στη μείωση του επιπέδου των αγγειοσυσπαστικών ιόντων ασβεστίου. Το εξωκυτταρικό Mg ²⁺ δρα ρυθμίζοντας προς τα κάτω την ενδοθηλίνη 1, η οποία διευκολύνει την αγγειοδιαστολή μέσω της ενεργοποίησης της προστακυκλίνης I ₂ Η μείωση της αρτηριακής πίεσης του μαγνησίου προτείνεται κυρίως να διαμεσολαβείται μέσω της μείωσης της περιφερικής αγγειακής αντίστασης που σχετίζεται με την αγγειοδιασταλτική του δράση .Τα συμπληρώματα μαγνησίου αναφέρεται ότι εξουδετερώνουν αποτελεσματικά την αύξηση της ΑΠ που σχετίζεται με διάφορες παθήσεις όπως οι προδιαβητικοί, η αντίσταση στην ινσουλίνη και η καρδιαγγειακή νόσος.

ΠΗΓΗ: University hospital Basel, Cell 2024.