Η φλεγμονή εξηγείται ως μια φυσική αντίδραση του ανοσοποιητικού μας σε έναν ένα παθογόνο παράγοντα ή ακόμα και τραυματισμό.. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα χρήσιμο αμυντικό μηχανισμό που εκκινεί τη διαδικασία ανάρρωσης και επούλωσης.
Όταν, όμως εξελίσσεται σε χρόνια κατάσταση στο σώμα επιβαρύνει τη λειτουργία της καρδιάς, των οστών, των πνευμόνων και γενικότερα κάθε οργάνου και συστήματος. Η χρόνια φλεγμονή ευθύνεται μάλιστα για ευρύ φάσμα παθήσεων, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η ελκώδης κολίτιδα, η νόσος του Crohn και το άσθμα.
Τη στιγμή που οποιοδήποτε από εξωγενή εν δυνάμει θανατηφόρα μικρόβια, εισέλθει στο σώμα, η φλεγμονή οργανώνει αμυντική προσβολή εναντίον του και κατά οποιουδήποτε μολυσμένου ιστού. Έπειτα η διεργασία αυτή οδηγείται ταχέως σε ύφεση και αρχίζει η ίαση. Μερικές φορές όμως η όλη πυρετώδης πορεία δεν σταματάει. Μερικές φορές το πρόβλημα υπάρχει σε κάποια γενετική προδιάθεση, άλλες φορές κάτι άλλο -όπως το κάπνισμα ή η υψηλή πίεση του αίματος- που βοηθάει τη συνέχιση της διεργασίας. Τότε η φλεγμονή γίνεται χρόνια αντί να είναι μεταβατική και είναι σοβαρή κατάσταση για περεταίρω προβλήματα στην υγεία.
Από την άλλη μεριά, πόνος είναι ένα συγκεκριμένο είδος νευρικού ερεθίσματος (όπως η όραση, η ακοή, η αίσθηση του κρύου/ζεστού κτλ). Μπορεί να προκαλεί δυσφορία ή αγωνία. Οι άνθρωποι, πολλές φορές, αντιλαμβάνονται τον πόνο, ως μια καθαρά σωματική αίσθηση. Ωστόσο, ο πόνος σχετίζεται με βιολογικούς, ψυχολογικούς και συναισθηματικούς παράγοντες. Επιπλέον, ο χρόνιος πόνος μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα, όπως είναι ο θυμός, η απελπισία, η θλίψη και το άγχος. Για να αντιμετωπιστεί ο πόνος αποτελεσματικά, θα πρέπει να γνωρίζετε τα φυσικά, τα συναισθηματικά και τα ψυχολογικά του αίτια. Οι περισσότερες ασθένειες που προκαλούν φλεγμονή προκαλούν και πόνο.
