Η μέθοδος μας επιτρέπει να αξιολογήσουμε τη γενικότερη κατάσταση υγείας του ατόμου με μια μόνο σταγόνα αίματος, καθώς και να ανιχνεύσουμε συγκεκριμένες παθολογίες.

Η νέα διαγνωστική μέθοδος έχει επιτευχθεί χάρις, στην υψηλή διακριτική ικανότητα και το υψηλό κοντράστ νέων φακών, καθώς και της ηλεκτρονικής επεξεργασίας της εικόνας. Έτσι μας δίνεται, η δυνατότητα να παρατηρήσουμε ζωντανό το αίμα σε μεγεθύνσεις, που μπορούν να ανέλθουν σε 10.000 έως και 15.000 φορές, τεχνικά αδύνατο πριν μερικά χρόνια. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε εικόνες και κατά συνέπεια πληροφορίες που ποτέ μέχρι σήμερα δεν αξιολογούνται στην καθημερινή εξέταση του ασθενούς. Παρατηρούμε έτσι το αίμα όχι σταθεροποιημένο και χρωματισμένο (νεκρό), αλλά ζωντανό στη φυσική του κατάσταση, αξιολογώντας ένα μέρος της λειτουργικής ικανότητας των κυττάρων, την ύπαρξη μικροοργανισμών που ενδεχόμενος μπορούν να εμφανισθούν (Enderlain), καθώς και παρασίτων ή μικροβίων που μπορούν να υπάρχουν κυρίως εκείνων που δεν φέρουν βακτηριακό τοίχωμα (μυκόπλασμα, L – μορφές), με αποτέλεσμα να έχουν εξαιρετικά δύσκολο και πολυέξοδο εντοπισμό.

Δίνεται επίσης η γενικότερη ικανότητα εκτίμησης του εδάφους και των τρεχουσών προδιαθεσικών τάσεων του ατόμου με αντικειμενικά κριτήρια, καθώς και η εντόπιση αλλεργιών, τοξίνωσης από βαριά μέταλλα – ενδοτοξίνες ή από άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες, η διαχείριση του ασβεστίου και πολλών άλλων πληροφοριών, όπως συμβατότητας τροφών, ελλείψεων βιταμινών και άλλων διατροφικών παραγόντων.
Επίσης είναι και το μόνο μέσο, το οποίο μπορεί να μας καθοδηγήσει στην διάγνωση των εξελικτικών φάσεων των endobiont (κατά Enderlain), ώστε να χορηγηθεί το κατάλληλο ισοθεραπευτικό ή να κρίνει την πορεία της αγωγής.

Σε συνδυασμό με το ιστορικό του ασθενούς και το ενεργειακό του προφίλ με την μέθοδο των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων (βιοσυντονισμό), μπορούμε να καθοδηγηθούμε σε μία πλήρη και βαθιά εκτίμηση της κατάστασης του ασθενούς, ώστε να επιλέξουμε την πιο κατάλληλη και πιο αποτελεσματική θεραπευτική αγωγή.

Βιβλιογραφία

Hovan-Somborac J. (2004). Nutritional Microscopy on Health Assessment and Counselling Utilizing Live Blood Microscopy  Callivita International, Novi Sad, Serbia.

Callens, A. (1992). Darkfield or phase contrast microscopy. Usefulness in periodontology. Nederlands Tijdschrift Voor Tandheelkunde, 99

(10), 381-384.

Cole, A. M., Newcomb, G. M., & Nixon, K. C. (1984). Dark-field microscopy and patient education. Australian Dental Journal, 29(6), 394-397.

Drisko, C. L., White, C. L., Killoy, W. J., & Mayberry, W. E. (1987). Comparison of dark-field microscopy and a flagella stain for monitoring the effect of a Water Pik on bacterial motility. Journal of Periodontology, 58(6), 381-386.

El-Safadi, S., Tinneberg, H. R., von Georgi, R., Munstedt, K., & Bruck, F. (2005). Does Dark Field Microscopy According to Enderlein Allow for Cancer Diagnosis? A Prospective Study. FORSCHENDE KOMPLEMENTARMEDIZIN, 12(3), 148.

Elkes, J. J., Frazer, A. C., & Stewart, H. C. (1939). The composition of particles seen in normal human blood under dark-ground illumination. Journal of  Physiology, 95(1), 68-82.

Hoekstra, P. (1987). Accurate microscopic haematology by the L.C.A. Paper presented at the Live Cell Analysis System Symposium, Tokyo, Japan.

Jamjoom, G. A. (1983). Dark-field microscopy for detection of malaria in unstained

blood films. Journal Of Clinical Microbiology, 17(5), 717-721.

Macnab, R. M. (1976). Examination of bacterial flagellation by dark-field microscopy. Journal Of Clinical Microbiology, 4(3), 258-265.

Petric, V. (2009). Atlas of Live Blood through Darkfield Microscopy: The Morphology of Blood in Live Hematology. New Zealand: Vlatko Petric.

Simon Henry, G. (1920). Modern Dark-Field Microscopy and the History of Its Development. Transactions of the American Microscopical Society, 39(2), 95- 41. doi: 10.2307/3221838

Vitetta, L., Sali, H., Burke, J., Mrazek, L., Cortizo, F., & Sali, A. (2005). The live blood analysis technique. Journal of the Australasian Integrative Medicine Association, 24.